Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010
Live Active Member Θεσσαλονίκη
9 Οκτωβρίου - Θεσσαλονίκη (Μύλος Αποθήκη) - Live Active Member, εισιτήριο: 15€, προπώληση: 12€ (Το live θα γίνει σε μεγαλύτερο χώρο από το club για μία μόνο μέρα τελικά)
Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010
ΤΑΞΙΔΙΑΡΑ ΨΥΧΗ
ΤΑΞΙΔΙΑΡΑ ΨΥΧΗ
Σκηνοθέτης: Αγγελική Αριστομενοπούλου
Παίζουν: Γιάννης ΑγγελάκαςΔιάρκεια: 80'
Ταινία ντοκιμαντέρ της Αγγελικής Αριστομενοπούλου για τον Γιάννη Αγγελάκα, έναν μουσικό που σημάδεψε την εναλλακτική ροκ σκηνή της χώρας μας. Ο Γιάννης Αγγελάκας ξεκίνησε το μουσικό του ταξίδι τη δεκαετία του ʼ80 και ταινία τον ακολουθεί στην καθημερινότητά του. Θίγει μέσα από τη ματιά του το πολιτικό αδιέξοδο της χώρας και τον τρόπο που διαμορφώνει την πραγματικότητα η τηλεόραση, ενώ αναζητά τη διέξοδο από τις πόλεις προς τους αγαπημένους τόπους που εγκαταλείψαμε. Στα δύο χρόνια που διήρκεσαν τα γυρίσματα, βλέπουμε τις μουσικές συναντήσεις με τους συντρόφους του και την εξέλιξη των μουσικών διαδρομών τους μέσα από μια αναζήτηση στα ακούσματα της παιδικής τους ηλικίας, το ρεμπέτικο, τα ηπειρώτικα πολυφωνικά, τις κρητικές μελωδίες.
Σκηνοθέτης: Αγγελική Αριστομενοπούλου
Παίζουν: Γιάννης ΑγγελάκαςΔιάρκεια: 80'
Ταινία ντοκιμαντέρ της Αγγελικής Αριστομενοπούλου για τον Γιάννη Αγγελάκα, έναν μουσικό που σημάδεψε την εναλλακτική ροκ σκηνή της χώρας μας. Ο Γιάννης Αγγελάκας ξεκίνησε το μουσικό του ταξίδι τη δεκαετία του ʼ80 και ταινία τον ακολουθεί στην καθημερινότητά του. Θίγει μέσα από τη ματιά του το πολιτικό αδιέξοδο της χώρας και τον τρόπο που διαμορφώνει την πραγματικότητα η τηλεόραση, ενώ αναζητά τη διέξοδο από τις πόλεις προς τους αγαπημένους τόπους που εγκαταλείψαμε. Στα δύο χρόνια που διήρκεσαν τα γυρίσματα, βλέπουμε τις μουσικές συναντήσεις με τους συντρόφους του και την εξέλιξη των μουσικών διαδρομών τους μέσα από μια αναζήτηση στα ακούσματα της παιδικής τους ηλικίας, το ρεμπέτικο, τα ηπειρώτικα πολυφωνικά, τις κρητικές μελωδίες.
Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010
PLACEBO ... "συναυλία κοροϊδία της μιας ώρας"
Έντονες διαμαρτυρίες στην συναυλία κοροϊδία της μιας ώρας (περίπου) των Placebo στο θέατρο Γης.
Χοντρο βρισιμο στον ΚΑΝΑΚΗ… (still wondering why ... ?)
Αυτό δεν εχει ξανασυμβεί στα χρονικά των συναυλιών στην Θεσσαλονίκη... 9 παρά βγήκαν στην σκήνη οι Placebo, ενώ το εισιτήριο εισόδου έγραφε 9μμ, καθώς ο κόσμος ακομη κατα δεκαδες έμπαινε στο θέατρο.
Και δεν μιλάμε για κάποιο κόσμο, αλλά γινόταν της «π»… το αδιαχώρητο παντού, μέσα και έξω. Ήτοι πάνω από 5000, 6000 κόσμο… Μέχρι να βρεις θέση, έστω και στα σκαλοπατακια, αν έβρισκες, ίδρωνες πραγματικά ενώ αυτοί στην κοσμαρα τους ...
Είπαν 3, 4 γνωστά τραγούδια και όλο το υπόλοιπο 50λεπτο πρόγραμμα αφορούσε καινούρια κομμάτια τους. Ο ήχος ήταν κυριολεκτικά ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ για εμφάνιση ενός τέτοιου γκρουπ, τόσο που να σε ενοχλεί η μουσική εκνευριστικα...
Ίσως τα παιδιά να ήταν κουρασμένα μωρέ από την χθεσινή αρπαχτή στην Βουλγαρία ... (λέω εγώ τώρα ...)
Το κεφι και η διαθεση του κοσμου θα την λεγαμε μουδιασμενη και φυσικα δεν οφειλονταν σε αυτους, αλλα στο "τσακιρ κεφι" που δεν ειχαν οι μουρακλες της σκηνης...
10 παρά και λες δεν μπορεί θα φτιάξει το "πράγμα",Placebo ειναι αυτοι..Τους ξερουμε, τους εχουμε ξαναδει... ολοκληρώνουν την εμφανισή τους, κατεβαίνουν από την σκηνή και ανοίγουν τα φώτα του θεάτρου… Η ΩΡΑ ΗΤΑΝ ΔΕΚΑ ΠΑΡΑ… Μια ώρα σχεδόν συναυλία. Ο κόσμος δεν μπορούσε να καταλάβει αν έγινε διάλλειμα η κάτι άλλο… Το μόνο όμως που δεν μπορούσε να ΠΙΣΤΕΨΕΙ ήταν ότι η συναυλία είχε τελειώσει…
Μια συναυλία που το εισιτήριο είχε 45 ευρώ … αν έχουν τον θεό τους…
45 ευρώ για 50 λεπτά [αρπα κολλα] εμφάνισης ...
Η συνέχεια όπως την φαντάζεστε. Ένα πανδαιμόνιο από φωνές, κραυγές και φασαρία μέσα στο θέατρο, οπου πετουσαν μπουκαλια, αλλα και έξω από αυτό στο ταμείο, οπου ο κόσμος ζητούσε επιμονα τα λεφτά του πίσω… κοντά σε αυτά χοντρό βρίσιμο έφαγε και ο εγχώριος "μεγαλοτηλεσταρ πια", Αντώνης Κανάκης με τις φαρδιές πλατιές διαφημίσεις και την απόλυτη υποστήριξη του ραδιοφωνικού του σταθμού… οπου του χρεωναν το promosion...
Ένα τελευταίο…
ΑΙΣΧΟΣ, ΑΗΔΙΑ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ, στους διοργανωτές, στον Δήμο,(να παρει θεση), φυσικά στους απαραδεκτους Placebo και σε όποιον άλλο ενέχεται σε όλη αυτή την ιστορία της αρπαχτης.
Να μη ανεχομαστε αλλο τετοιες συμπεριφορες, ΜΑΓΚΙΑ αυτοι, τσαμπουκα εμεις...
Τα λεφτα μας πισω ρεεεεε...
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ , μια "never-ending" διαμαρτυρία
4 Οκτωβρίου, Πανελλήνια Διαμαρτυρία ΕΞΩ απο τη βουλή/Ενάντια στις φόλες και στην κακοποίηση των ζώων καθώς και ενάντια σε κάθε είδους εκμετάλλευσή τους. Να πάμε να ΓΑΥΓΙΣΟΥΜΕ όλοι…
Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΣΤΙΣ 4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010 ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΦΟΛΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΗ, ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.
ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΟΛΩΝ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΤΩΝ ΖΩΟΦΙΛΩΝ.
ΔΙΠΟΔΟΙ ΚΑΙ ΤΕΤΡΑΠΟΔΟΙ, ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΙ, ΘΑ ΦΩΝΑΞΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΓΑΥΓΙΣΟΥΝ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΦΟΛΕΣ, ΤΗΝ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ, ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ, ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΓΟΥΝΑΣ, ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ (ΚΤΕΛ) ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΑ ΖΩΑ ΣΑΝ ΑΠΟΣΚΕΥΕΣ, ΣΤΑ ΤΣΙΡΚΟ, ΤΟ ΔΕΛΦΙΝΑΡΙΟ ΣΤΟ ΑΤΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ.
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 3170/2003.
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ ΣΤΗΛΕΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΟΥ ΔΙΟΣ ΣΤΙΣ 11.00 ΠΜ ΚΑΙ Θ' ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΠΟΡΕΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΟΠΟΥ ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΜΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ ΤΟ EVENT.
Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΣΤΙΣ 4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010 ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΦΟΛΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΗ, ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.
ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΟΛΩΝ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΤΩΝ ΖΩΟΦΙΛΩΝ.
ΔΙΠΟΔΟΙ ΚΑΙ ΤΕΤΡΑΠΟΔΟΙ, ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΙ, ΘΑ ΦΩΝΑΞΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΓΑΥΓΙΣΟΥΝ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΦΟΛΕΣ, ΤΗΝ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ, ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ, ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΓΟΥΝΑΣ, ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ (ΚΤΕΛ) ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΑ ΖΩΑ ΣΑΝ ΑΠΟΣΚΕΥΕΣ, ΣΤΑ ΤΣΙΡΚΟ, ΤΟ ΔΕΛΦΙΝΑΡΙΟ ΣΤΟ ΑΤΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ.
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 3170/2003.
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ ΣΤΗΛΕΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΟΥ ΔΙΟΣ ΣΤΙΣ 11.00 ΠΜ ΚΑΙ Θ' ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΠΟΡΕΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΟΠΟΥ ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΜΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ ΤΟ EVENT.
Music Session : Autumn Leaves
Αν και το φθινόπωρο έφτασε στην πιο " τέλεια " χώρα αυτού του μάταιου κόσμου , συνεχίζει να μυρίζει καλοκαίρι ...
Αφού λοιπόν δύσκολα θα δούμε πεσμένα κίτρινα φυλλαράκια στις τσιμεντένιες ουτοποιίες μας και ακόμα δυσκολότερα θα μυρίσει βροχη & χώμα ...ας το φτιάξουμε αλλιώς το παραμυθάκι .
01. Darkel - At The End Of The Sky
02. Nickel Eye - Back From Exile
03. Bryn Christopher - Sour Times
04. Florence And The Machine - Girl With One Eye
05. Radiohead - Street Spirit (Funkagenda Remix)
Άντε και σε καλή μεριά ...
Banksy!
The young artists are all doing abstract paintings now because they're making fun of THAT now. They're making fun of every period
Σάββατο 7 Αυγούστου 2010
HIROSHIMA AND NAGASAKI
HIROSHIMA AND NAGASAKI : εχθές 6 Αυγούστου ήταν 65η επέτειος για την ρίψη της 1ης ατομικής βόμβας στην HIROSHIMA και στο NAGASAKI.
Δεν σκοπεύω να σου κάνω καμία εκτενή αναφορά για την καταστροφή που υπέστη η ανθρωπότητα ...
Ξέρεις καλά τον τρόπο να χρησιμοποιείς το διαδίκτυο για χίλιες δυο μαλακίες ...
Ψάξε μόνος σου λοιπόν να μάθεις όλη την αλήθεια για τα γεγονότα αλλιώς δεν αξίζεις τίποτα ....
Το οφείλεις στους 300.000 νεκρούς ...
Τα πυρηνικά που υπάρχουν σήμερα ισοδυναμούν με 400.000 φορες περισσότερη ενέργεια με αυτή της HIROSHIMA ... και εσύ ακόμα φαρδοκλάνεις στον δερμάτινο κανάπε σου ...
Τι χειρότερο πρέπει να συμβεί για να ξυπνήσεις ανθρωπάκο ... ???
Δεν σκοπεύω να σου κάνω καμία εκτενή αναφορά για την καταστροφή που υπέστη η ανθρωπότητα ...
Ξέρεις καλά τον τρόπο να χρησιμοποιείς το διαδίκτυο για χίλιες δυο μαλακίες ...
Ψάξε μόνος σου λοιπόν να μάθεις όλη την αλήθεια για τα γεγονότα αλλιώς δεν αξίζεις τίποτα ....
Το οφείλεις στους 300.000 νεκρούς ...
Τα πυρηνικά που υπάρχουν σήμερα ισοδυναμούν με 400.000 φορες περισσότερη ενέργεια με αυτή της HIROSHIMA ... και εσύ ακόμα φαρδοκλάνεις στον δερμάτινο κανάπε σου ...
Τι χειρότερο πρέπει να συμβεί για να ξυπνήσεις ανθρωπάκο ... ???
Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010
Διαδικτυακός αποτροπιασμός...
Από την στιγμή που ενηλικιώθηκα και άρχισα ν'αντιλαμβάνομαι στα μέγιστα το κακό και την αδικία που μας περιβάλλει, κατέληξα στο συμπέρασμα οτι "πολύ πιο εύκολα θα μπορούσα να σκοτώσω έναν άνθρωπο απ' οτι ένα ζώο ..."
Aποτροπιασμό προκάλεσε σε χιλιάδες πολίτες η ομάδα «Θάνατος στα αδέσποτα», στον ιστότοπο "κοινωνικής" δικτύωσης Facebook.
Στον «τοίχο» της συγκεκριμένης ομάδας, που φαίνεται ότι δημιουργήθηκε από Έλληνες, είχαν αναρτηθεί φρικιαστικές φωτογραφίες με βασανισμούς και εκτελέσεις ζώων, ενώ μέλη της ομάδας έσπευσαν να γίνουν πάνω από 1000 συμπολίτες μας...
Όπως αναγραφόταν από τους εμπνευστές της αρρωστημένης πρωτοβουλίας η ομάδα δημιουργήθηκε για «όσους μισούν τα αδέσποτα επειδή έχουν κυνηγηθεί ή δαγκωθεί από αυτά και για οποιονδήποτε άλλο λόγο...»
Ευτυχώς μέσα σε λίγες ώρες χιλιάδες άνθρωποι αντέδρασαν δυναμικά στο Facebook απαιτώντας τη διαγραφή του προφίλ της ομάδας.
Πλέον, το προφίλ της ομάδας δεν είναι επισκέψιμο.
Ωστόσο, δημιουργήθηκαν και άλλες παρόμοιες «ομάδες», οι οποίες όμως προκάλεσαν ακόμα μεγαλύτερες αντιδράσεις από φιλοζωϊκές οργανώσεις και πολίτες..
Όμως αυτά τα διεστραμμένα μυαλά δεν έχουν ίχνος λογικής πάνω τους και άνοιξανκαινούργια σελίδα με την ονομασία "8anatos sta adespota no.2!!!".
Εντάξει το καταλάβαμε, το μόνο που θέλουν είναι προσοχή.
Ο μόνος τρόπος λοιπόν για να πάψουν αυτό το "παιχνιδάκι" είναι να σταματήσουμε
να τους δίνουμε σημασία. Κάντε σαν να μην υπάρχουν!
τα σχόλια δικά σας...
Aποτροπιασμό προκάλεσε σε χιλιάδες πολίτες η ομάδα «Θάνατος στα αδέσποτα», στον ιστότοπο "κοινωνικής" δικτύωσης Facebook.
Στον «τοίχο» της συγκεκριμένης ομάδας, που φαίνεται ότι δημιουργήθηκε από Έλληνες, είχαν αναρτηθεί φρικιαστικές φωτογραφίες με βασανισμούς και εκτελέσεις ζώων, ενώ μέλη της ομάδας έσπευσαν να γίνουν πάνω από 1000 συμπολίτες μας...
Όπως αναγραφόταν από τους εμπνευστές της αρρωστημένης πρωτοβουλίας η ομάδα δημιουργήθηκε για «όσους μισούν τα αδέσποτα επειδή έχουν κυνηγηθεί ή δαγκωθεί από αυτά και για οποιονδήποτε άλλο λόγο...»
Ευτυχώς μέσα σε λίγες ώρες χιλιάδες άνθρωποι αντέδρασαν δυναμικά στο Facebook απαιτώντας τη διαγραφή του προφίλ της ομάδας.
Πλέον, το προφίλ της ομάδας δεν είναι επισκέψιμο.
Ωστόσο, δημιουργήθηκαν και άλλες παρόμοιες «ομάδες», οι οποίες όμως προκάλεσαν ακόμα μεγαλύτερες αντιδράσεις από φιλοζωϊκές οργανώσεις και πολίτες..
Όμως αυτά τα διεστραμμένα μυαλά δεν έχουν ίχνος λογικής πάνω τους και άνοιξανκαινούργια σελίδα με την ονομασία "8anatos sta adespota no.2!!!".
Εντάξει το καταλάβαμε, το μόνο που θέλουν είναι προσοχή.
Ο μόνος τρόπος λοιπόν για να πάψουν αυτό το "παιχνιδάκι" είναι να σταματήσουμε
να τους δίνουμε σημασία. Κάντε σαν να μην υπάρχουν!
τα σχόλια δικά σας...
Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010
Η χαμένη τιμή της ελληνικής δημοσιογραφίας
Σκέψεις για την εξάπλωση και εξαγρίωση των ελληνικών blogs.
Οι αμετροέπειες που λέγονται και γράφονται για τον αδίκως δολοφονημένο δημιουργό του troktiko («οραματικός δημοσιογράφος», «μεγάλος» κ.λπ.), αντί να υπερασπίζονται τη δημοσιογραφία, τη δυσφημούν. Διότι, είτε από φόβο είτε από άγνοια, παρουσιάζουν ένα ελεεινό μπλογκ, που εξέφρασε τη χειρότερη Ελλάδα, ως κυνηγημένη και μαχόμενη δημοσιογραφία.
Κάθε εχέφρων άνθρωπος που δεν θέλει να τον λοιδορούν και συκοφαντούν, ανώνυμα και ατιμώρητα, στα μπλογκ, προσπαθεί να απέχει από τον ψηφιακό κοπρώνα. Όποιος έχει πικρή πείρα, ξέρει τι εννοώ. Πίσω από τα ανώνυμα μπλογκ υπάρχει ένας εσμός από μαφιόζους, μικρομαφιόζους, αλλά και πρόσωπα υπεράνω υποψίας που είτε βγάζουν τα απωθημένα τους, είτε το χαρτζιλίκι τους, είτε τελούν σε διατεταγμένη υπηρεσία. Υπάρχουν και πολλοί ακυρωμένοι τύποι, οι οποίοι απλώς επιστρέφουν τα χτυπήματα της μοίρας -γενικώς και αδιακρίτως. Η όλη ατμόσφαιρα είναι επιεικώς νοσηρή.
Αφότου έκατσε η μπίλια και φάνηκε ότι τα μπλογκ αυτά πολλαπλασιάστηκαν όχι για να εκφράσουν τη δημοσιογραφία των πολιτών (τρομάρα της) ή όσους το σύστημα είχε αποδυναμώσει, ο καθένας άρχισε να σκέφτεται δυο φορές πριν κλικάρει πάνω σε ένα λινκ. Περισσότερο παρά ποτέ, είχε σημασία όχι τι ακούς, αλλά ποιος το λέει. Και το αίτημα της υπογραφής έγινε συνώνυμο με αυτό που παλιά ονόμαζαν «έχεις πρόσωπο στην κοινωνία». Στα σκοτεινά έμειναν να κυκλοφορούν οι σκοτεινοί.
Φυσικά, το πανελλήνιο έμπαινε στο troktiko. Όπως αγόραζε την «Αυριανή». Και αγοράζει το «Θέμα». Τους αρέσει το σκάνδαλο. Το κράξιμο. Η χύμα γλώσσα. Οι πρόθυμες βίζιτες. Οι διεφθαρμένοι πλούσιοι. Όσο ανέβαινε η δημοτικότητα, τόσο πιο πολύ εκτροχιαζόταν το περιεχόμενο. Κι ανάμεσα σε ανόητες αναρτήσεις για σταρ και τραγουδιστές, υπήρχαν διαρκείς «ανώνυμες» καταγγελίες για επιχειρήσεις και επιχειρηματίες, που όσο αυθαίρετα εμφανιζόντουσαν, επιδιορθώνονταν σε λίγες ώρες.
Για να μη το χοντρύνουμε πάνω από έναν νεκρό άνθρωπο (πράγμα που μας γεμίζει φρίκη και ειλικρινή αποτροπιασμό - το να σκοτώνεις είναι η μεγαλύτερη κατάντια της ανθρώπινης φύσης!), το troktiko έγινε η εικόνα μιας κοινωνίας σε κρίση. Ελαττωματικό ως προς όλες τις δημοσιογραφικές λειτουργίες και ύποπτο για παντός είδους συναλλαγές. Κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν το εκτιμούσε, αλλά βεβαίως το φοβόταν. Ακόμα κι αν είσαι απολύτως καθαρός, εφόσον ήθελαν να κατασκευάσουν μια επίθεση εναντίον σου, κάτσε απόδειξε ότι δεν είσαι ελέφαντας. Για λόγους προληπτικής ιατρικής, οι υγιείς δυνάμεις, αντί να το καταγγείλουν, επέλεξαν να το αγνοούν.
Μέχρι που φτάσαμε στη δολοφονία ενός ανθρώπου. Πράγμα που σημαίνει ότι οι υγιείς δυνάμεις δεν ήταν τόσο υγιείς. Ήταν ένα σνομπ και αυτάρεσκο λόμπι που ευχαριστιόταν να διαβάζει την παπαδιαμάντεια «Καθημερινή» και το LifΟ, αφήνοντας την αρρώστια να καλπάζει. Αλλά πνευματικός άνθρωπος είναι εκείνος που βλέπει πρώτος το κακό και το δείχνει στον κόσμο, για να φυλαχτεί. Που το καταγγέλλει χωρίς να φοβάται τη βία που θα δεχτεί. Όπως ο Σαρτρ τον Μάη. Όπως ο Σλέντορφ στα χρόνια της πρώτης χυδαίας ανόδου της «Bild». Όπως ο Χατζιδάκις τα χρόνια που η «Αυριανή» πούλαγε 350.000 φύλλα και οι αρχισκαπανείς του ΠΑΣΟΚ την στήριζαν ψυχή τε και σώματι. Αν ψάξετε, θα βρείτε ελαχιστότατες καταγγελίες του φαινόμενου των ύποπτων μπλογκ στον σοβαρό Τύπο. Όχι τυχαία. Μερικοί δημοσιογράφοι «σοβαρών» εφημερίδων, ή παρατρεχάμενοι πολιτικών, είναι διαχειριστές τέτοιων μπλογκ - το πρωί καθηγητές , το βράδυ μαχαιροβγάλτες. Υπάρχει μια βαθιά διαπλοκή μεταξύ παραδοσιακών media και χυδαίων μπλογκ - με τον συνήθη τρόπο που στα ανώτατα κλιμάκια του Βατικανού πάντα κάποιος προωθεί τα συμφέροντα της Καμόρα.
Πιστεύω ότι, εάν δεν είχαμε αφήσει το φαινόμενο να γιγαντώνεται τόσο ανεξέλεγκτα και σιωπηρά και άκριτα, ίσως κάποιοι δεν ένιωθαν την ανάγκη να φτάσουν μέχρι τον φόνο ενός ανθρώπου. Η καθαρή σκέψη και η θαρραλέα κριτική σκοτώνουν το κακό πιο καίρια και οριστικά.
Αλλά εδώ οι διανοούμενοι ασχολούνται με τα άνθη του λωτού.
Οι αμετροέπειες που λέγονται και γράφονται για τον αδίκως δολοφονημένο δημιουργό του troktiko («οραματικός δημοσιογράφος», «μεγάλος» κ.λπ.), αντί να υπερασπίζονται τη δημοσιογραφία, τη δυσφημούν. Διότι, είτε από φόβο είτε από άγνοια, παρουσιάζουν ένα ελεεινό μπλογκ, που εξέφρασε τη χειρότερη Ελλάδα, ως κυνηγημένη και μαχόμενη δημοσιογραφία.
Κάθε εχέφρων άνθρωπος που δεν θέλει να τον λοιδορούν και συκοφαντούν, ανώνυμα και ατιμώρητα, στα μπλογκ, προσπαθεί να απέχει από τον ψηφιακό κοπρώνα. Όποιος έχει πικρή πείρα, ξέρει τι εννοώ. Πίσω από τα ανώνυμα μπλογκ υπάρχει ένας εσμός από μαφιόζους, μικρομαφιόζους, αλλά και πρόσωπα υπεράνω υποψίας που είτε βγάζουν τα απωθημένα τους, είτε το χαρτζιλίκι τους, είτε τελούν σε διατεταγμένη υπηρεσία. Υπάρχουν και πολλοί ακυρωμένοι τύποι, οι οποίοι απλώς επιστρέφουν τα χτυπήματα της μοίρας -γενικώς και αδιακρίτως. Η όλη ατμόσφαιρα είναι επιεικώς νοσηρή.
Αφότου έκατσε η μπίλια και φάνηκε ότι τα μπλογκ αυτά πολλαπλασιάστηκαν όχι για να εκφράσουν τη δημοσιογραφία των πολιτών (τρομάρα της) ή όσους το σύστημα είχε αποδυναμώσει, ο καθένας άρχισε να σκέφτεται δυο φορές πριν κλικάρει πάνω σε ένα λινκ. Περισσότερο παρά ποτέ, είχε σημασία όχι τι ακούς, αλλά ποιος το λέει. Και το αίτημα της υπογραφής έγινε συνώνυμο με αυτό που παλιά ονόμαζαν «έχεις πρόσωπο στην κοινωνία». Στα σκοτεινά έμειναν να κυκλοφορούν οι σκοτεινοί.
Φυσικά, το πανελλήνιο έμπαινε στο troktiko. Όπως αγόραζε την «Αυριανή». Και αγοράζει το «Θέμα». Τους αρέσει το σκάνδαλο. Το κράξιμο. Η χύμα γλώσσα. Οι πρόθυμες βίζιτες. Οι διεφθαρμένοι πλούσιοι. Όσο ανέβαινε η δημοτικότητα, τόσο πιο πολύ εκτροχιαζόταν το περιεχόμενο. Κι ανάμεσα σε ανόητες αναρτήσεις για σταρ και τραγουδιστές, υπήρχαν διαρκείς «ανώνυμες» καταγγελίες για επιχειρήσεις και επιχειρηματίες, που όσο αυθαίρετα εμφανιζόντουσαν, επιδιορθώνονταν σε λίγες ώρες.
Για να μη το χοντρύνουμε πάνω από έναν νεκρό άνθρωπο (πράγμα που μας γεμίζει φρίκη και ειλικρινή αποτροπιασμό - το να σκοτώνεις είναι η μεγαλύτερη κατάντια της ανθρώπινης φύσης!), το troktiko έγινε η εικόνα μιας κοινωνίας σε κρίση. Ελαττωματικό ως προς όλες τις δημοσιογραφικές λειτουργίες και ύποπτο για παντός είδους συναλλαγές. Κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν το εκτιμούσε, αλλά βεβαίως το φοβόταν. Ακόμα κι αν είσαι απολύτως καθαρός, εφόσον ήθελαν να κατασκευάσουν μια επίθεση εναντίον σου, κάτσε απόδειξε ότι δεν είσαι ελέφαντας. Για λόγους προληπτικής ιατρικής, οι υγιείς δυνάμεις, αντί να το καταγγείλουν, επέλεξαν να το αγνοούν.
Μέχρι που φτάσαμε στη δολοφονία ενός ανθρώπου. Πράγμα που σημαίνει ότι οι υγιείς δυνάμεις δεν ήταν τόσο υγιείς. Ήταν ένα σνομπ και αυτάρεσκο λόμπι που ευχαριστιόταν να διαβάζει την παπαδιαμάντεια «Καθημερινή» και το LifΟ, αφήνοντας την αρρώστια να καλπάζει. Αλλά πνευματικός άνθρωπος είναι εκείνος που βλέπει πρώτος το κακό και το δείχνει στον κόσμο, για να φυλαχτεί. Που το καταγγέλλει χωρίς να φοβάται τη βία που θα δεχτεί. Όπως ο Σαρτρ τον Μάη. Όπως ο Σλέντορφ στα χρόνια της πρώτης χυδαίας ανόδου της «Bild». Όπως ο Χατζιδάκις τα χρόνια που η «Αυριανή» πούλαγε 350.000 φύλλα και οι αρχισκαπανείς του ΠΑΣΟΚ την στήριζαν ψυχή τε και σώματι. Αν ψάξετε, θα βρείτε ελαχιστότατες καταγγελίες του φαινόμενου των ύποπτων μπλογκ στον σοβαρό Τύπο. Όχι τυχαία. Μερικοί δημοσιογράφοι «σοβαρών» εφημερίδων, ή παρατρεχάμενοι πολιτικών, είναι διαχειριστές τέτοιων μπλογκ - το πρωί καθηγητές , το βράδυ μαχαιροβγάλτες. Υπάρχει μια βαθιά διαπλοκή μεταξύ παραδοσιακών media και χυδαίων μπλογκ - με τον συνήθη τρόπο που στα ανώτατα κλιμάκια του Βατικανού πάντα κάποιος προωθεί τα συμφέροντα της Καμόρα.
Πιστεύω ότι, εάν δεν είχαμε αφήσει το φαινόμενο να γιγαντώνεται τόσο ανεξέλεγκτα και σιωπηρά και άκριτα, ίσως κάποιοι δεν ένιωθαν την ανάγκη να φτάσουν μέχρι τον φόνο ενός ανθρώπου. Η καθαρή σκέψη και η θαρραλέα κριτική σκοτώνουν το κακό πιο καίρια και οριστικά.
Αλλά εδώ οι διανοούμενοι ασχολούνται με τα άνθη του λωτού.
Greek Horror
Φουσκάλες και κάψιμο. Ηλιοθεραπεία: Πιο επικίνδυνο και από το να κυνηγάς τυφώνα.
Οι άγριοι και ριψοκίνδυνοι αυτών των καιρών, δεν θα 'ρθουν να κάνουν τις διακοπές τους στις ελληνικές ακρογιαλιές, αγναντεύοντας με ρομάντζο το πέλαγος, όπως δείχνουν τα trend φέτος. Θα πάνε... Αλάσκα, for a change... γιατί η αδρεναλίνη τους δεν υποχωρεί... Και όμως, με αυτή την επιστημονική ακρίβεια του adrenaline high δημιουργήθηκε κιόλας μια νέα αγορά. H μόδα των διακοπών λέγεται «thrillcations» - τo vacations είναι μπροστά του τουλάχιστον ανιαρό. Κάτι σαν extreme sports. Απευθύνονται αποκλειστικά σε adrenaline junkies που δεν ζουν χωρίς την περιπέτεια και τα τουριστικά πακέτα που τους προσφέρονται. Περιλαμβάνουν από ψάρεμα σε παραλίες με σκυλόψαρα έως κάθε ακραίο καιρικό και γεωλογικό φαινόμενο που η μετωρολογία μπορεί να προβλέψει. Τυφώνες, πλημμύρες, καταστροφές και λάβα ηφαιστείου για όποιον το προτιμά. Οι ζεστές περιοχές, παρ' όλα αυτά, όπως η Σαχάρα, δεν περιλαμβάνονται στο μενού επιλογής, προφανώς γιατί οι υψηλές θερμοκρασίες κατευνάζουν τη διάθεση για δράση και τον αγώνα ακραίας επιβίωσης που αναζητούν οι λάτρεις της αδρεναλίνης.
Το κάψιμο στον ήλιο και το έγκαυμα σοβαρού βαθμού είναι το αντίστοιχο σημείο ακραίας επιβίωσης για τις ελληνικές διακοπές. Ή, έστω, χωρίς γνώση, ιατρική φροντίδα, και, κυρίως, χωρίς τα απαραίτητα για να το αντιμετωπίσει κανείς άμεσα:
Πρώτ' απ' όλα, ας θυμόμαστε για πάντα ότι το ν΄αφήσουμε το δέρμα να καεί και να ξεφλουδίσει είναι απαγορευτικό για τις ζωές όλων μας. Οι σύγχρονές έρευνες, η μία μετά την άλλη, επιβεβαιώνουν ότι κάθε κάψιμο στο ιστορικό του κάθε οργανισμού υποθηκεύει το σώμα για σοβαρή βλάβη και φυσικά για καρκίνο του δέρματος.
Δεύτερον, το κάψιμο προκαλεί φλεγμονή σε όλο το σώμα και το δέρμα. Μόλις το διαπιστώσετε, πάρτε κάποιο αντιφλεγμονώδες ή ασπιρίνη, και αν χρειαστεί συμβουλευτείτε τον γιατρό σας. Σύμφωνα με τους δερματολόγους, αυτό προλαμβάνει κατά το δυνατόν την κοκκινίλα και τον πόνο, αναχαιτίζοντας την έκκριση προσταγλανδίνης και τη βλάβη στο DΝΑ.
Το δέρμα πρέπει να προλάβει άμεσα και αποτελεσματικά, επίσης, την αφυδάτωση, για να ενεργοποιήσει τους μηχανισμούς ανάπλασης που διαθέτει το ίδιο το δέρμα απέναντι στο κάψιμο. Μαζί με τη λήψη άφθονων υγρών, το ίδιο θα πρεπει να ενυδατώνεται και το σώμα συστηματικά και επαναλαμβανόμενα για περισσότερο από τις πρώτες 24 ώρες με τις κατάλληλες κρέμες, που καλό είναι να εγκρίνει και ο γιατρός.
Φυσικά, γιατροσόφια είναι το γιαούρτι για τους Έλληνες, το γάλα καρύδας και η αλόε βέρα για μέρη πιο εξωτικά και οι κομπρέσες από κρύο γάλα, αν κανείς δεν έχει άλλη επιλογή ή το προτιμά. Όχι ότι μπορεί να υποσχεθεί αυτου του τύπου η φροντίδα άμεση ανακούφιση. Μπορεί, όμως, να σώσει τον «καμένο» από την εσωτερική «λάβα» του σώματος που απειλεί με βαρύτερες φθορές.
ΥΓ.: Τελευταία συμβουλή, μετά την επιβίωση, για όσους παίζουν στον ήλιο «don't do it again»!
Οι άγριοι και ριψοκίνδυνοι αυτών των καιρών, δεν θα 'ρθουν να κάνουν τις διακοπές τους στις ελληνικές ακρογιαλιές, αγναντεύοντας με ρομάντζο το πέλαγος, όπως δείχνουν τα trend φέτος. Θα πάνε... Αλάσκα, for a change... γιατί η αδρεναλίνη τους δεν υποχωρεί... Και όμως, με αυτή την επιστημονική ακρίβεια του adrenaline high δημιουργήθηκε κιόλας μια νέα αγορά. H μόδα των διακοπών λέγεται «thrillcations» - τo vacations είναι μπροστά του τουλάχιστον ανιαρό. Κάτι σαν extreme sports. Απευθύνονται αποκλειστικά σε adrenaline junkies που δεν ζουν χωρίς την περιπέτεια και τα τουριστικά πακέτα που τους προσφέρονται. Περιλαμβάνουν από ψάρεμα σε παραλίες με σκυλόψαρα έως κάθε ακραίο καιρικό και γεωλογικό φαινόμενο που η μετωρολογία μπορεί να προβλέψει. Τυφώνες, πλημμύρες, καταστροφές και λάβα ηφαιστείου για όποιον το προτιμά. Οι ζεστές περιοχές, παρ' όλα αυτά, όπως η Σαχάρα, δεν περιλαμβάνονται στο μενού επιλογής, προφανώς γιατί οι υψηλές θερμοκρασίες κατευνάζουν τη διάθεση για δράση και τον αγώνα ακραίας επιβίωσης που αναζητούν οι λάτρεις της αδρεναλίνης.
Το κάψιμο στον ήλιο και το έγκαυμα σοβαρού βαθμού είναι το αντίστοιχο σημείο ακραίας επιβίωσης για τις ελληνικές διακοπές. Ή, έστω, χωρίς γνώση, ιατρική φροντίδα, και, κυρίως, χωρίς τα απαραίτητα για να το αντιμετωπίσει κανείς άμεσα:
Πρώτ' απ' όλα, ας θυμόμαστε για πάντα ότι το ν΄αφήσουμε το δέρμα να καεί και να ξεφλουδίσει είναι απαγορευτικό για τις ζωές όλων μας. Οι σύγχρονές έρευνες, η μία μετά την άλλη, επιβεβαιώνουν ότι κάθε κάψιμο στο ιστορικό του κάθε οργανισμού υποθηκεύει το σώμα για σοβαρή βλάβη και φυσικά για καρκίνο του δέρματος.
Δεύτερον, το κάψιμο προκαλεί φλεγμονή σε όλο το σώμα και το δέρμα. Μόλις το διαπιστώσετε, πάρτε κάποιο αντιφλεγμονώδες ή ασπιρίνη, και αν χρειαστεί συμβουλευτείτε τον γιατρό σας. Σύμφωνα με τους δερματολόγους, αυτό προλαμβάνει κατά το δυνατόν την κοκκινίλα και τον πόνο, αναχαιτίζοντας την έκκριση προσταγλανδίνης και τη βλάβη στο DΝΑ.
Το δέρμα πρέπει να προλάβει άμεσα και αποτελεσματικά, επίσης, την αφυδάτωση, για να ενεργοποιήσει τους μηχανισμούς ανάπλασης που διαθέτει το ίδιο το δέρμα απέναντι στο κάψιμο. Μαζί με τη λήψη άφθονων υγρών, το ίδιο θα πρεπει να ενυδατώνεται και το σώμα συστηματικά και επαναλαμβανόμενα για περισσότερο από τις πρώτες 24 ώρες με τις κατάλληλες κρέμες, που καλό είναι να εγκρίνει και ο γιατρός.
Φυσικά, γιατροσόφια είναι το γιαούρτι για τους Έλληνες, το γάλα καρύδας και η αλόε βέρα για μέρη πιο εξωτικά και οι κομπρέσες από κρύο γάλα, αν κανείς δεν έχει άλλη επιλογή ή το προτιμά. Όχι ότι μπορεί να υποσχεθεί αυτου του τύπου η φροντίδα άμεση ανακούφιση. Μπορεί, όμως, να σώσει τον «καμένο» από την εσωτερική «λάβα» του σώματος που απειλεί με βαρύτερες φθορές.
ΥΓ.: Τελευταία συμβουλή, μετά την επιβίωση, για όσους παίζουν στον ήλιο «don't do it again»!
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΚΟΥΖΙΝΑΣ
Ετοιμάζω muffins με γέμιση λεμόνι. Είναι πανεύκολα και ίσως η μοναδική γεύση σε γλυκό που αντέχεις με αυτήν τη ζέστη. Ετοιμάζω τα δύο ειδικά ταψιά από σιλικόνη και σε ένα μπόλ βάζω όλα τα στεγνά υλικά: 100 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις, 125 γρ. αποφλοιωμένα αμύγδαλα αλεσμένα, 2 κουταλάκια του γλυκού baking powder, μια πρέζα αλάτι και 100 γρ. ζάχαρη. Σε ένα άλλο μπολ αναμειγνύω όλα τα υγρά υλικά: 1 αυγό, 125 γρ. γιαούρτι στραγγιστό, 125 ml γάλα, 75 γρ. βούτυρο ανάλατο λιωμένο που να έχει κρυώσει και μερικές σταγόνες εσάνς πικραμύγδαλου. Ρίχνω τα υγρά υλικά στα στεγνά και ανακατεύω ελαφρά. Δεν θέλουμε ένα λείο μείγμα, αλλιώς η υφή των muffins θα είναι περίεργη. Στο τέλος προσθέτουμε lemon curd. Είναι αυτή η μαρμελάδα λεμόνι που φτιάχνεται με αυγά, βούτυρο και χυμό λεμονιού, είναι ένα αριστούργημα και ο εφιάλτης της ζυγαριάς, αλλά δεν πειράζει... Προσθέτουμε περίπου έξι κουταλιές εδώ κι εκεί στο μπολ και με ένα μαχαίρι κάνουμε μερικές γύρες για να απλωθεί το lemon curd, αλλά να μην αφομοιωθεί από το γλυκό. Έτσι, όταν ψηθούν τα muffins, θα υπάρχουν ποταμάκια από λεμονάτη κρέμα μέσα στο κέικ. Μοιράζω το μείγμα στα δώδεκα και ψήνω στους 180 βαθμούς για περίπου μισή ώρα με σαράντα λεπτά. Αντί για lemon curd, μπορώ να βάλω μαρμελάδες φρούτων και να ψήσω ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Περιμένω να κρυώσουν και δοκιμάζω με ένα δυνατό εσπρέσο. Δεν υπάρχει τίποτα ανώτερο από τα γλυκά...
Βιβλίο
ΕΡΝΕΣΤ ΧΕΜΙΝΓΟΥΕΪ
Με υπογραφή Χέμινγουεϊ
Τότε που ο Έρνεστ ήταν δημοσιογράφος.
Εξαιρετικό καλοκαιρινό ανάγνωσμα είναι ο πρώτος τόμος με τα δημοσιογραφικά κείμενα που έγραψε ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ. Αν και ο μεγάλος συγγραφέας δεν αποδεχόταν την αξία του δημοσιογραφικού του έργου, υποστηρίζοντας ότι με τίποτα δεν είναι ισάξιο της λογοτεχνίας, το λαμπρό του ταλέντο είναι ευδιάκριτο και εδώ. Το βιβλίο που μόλις εκδόθηκε από τις εκδόσεις Καστανιώτη σε μετάφραση Ηλία Μαγκλίνη και Κώστα Καλογρούλη περιέχει και τα κείμενα που έγραψε ο Χέμινγουεϊ για τη Μικρασιατική Καταστροφή κατά την περίοδο 1920-22.
Με υπογραφή Χέμινγουεϊ
Τότε που ο Έρνεστ ήταν δημοσιογράφος.
Εξαιρετικό καλοκαιρινό ανάγνωσμα είναι ο πρώτος τόμος με τα δημοσιογραφικά κείμενα που έγραψε ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ. Αν και ο μεγάλος συγγραφέας δεν αποδεχόταν την αξία του δημοσιογραφικού του έργου, υποστηρίζοντας ότι με τίποτα δεν είναι ισάξιο της λογοτεχνίας, το λαμπρό του ταλέντο είναι ευδιάκριτο και εδώ. Το βιβλίο που μόλις εκδόθηκε από τις εκδόσεις Καστανιώτη σε μετάφραση Ηλία Μαγκλίνη και Κώστα Καλογρούλη περιέχει και τα κείμενα που έγραψε ο Χέμινγουεϊ για τη Μικρασιατική Καταστροφή κατά την περίοδο 1920-22.
Κινηματογράφος
25 ΚΑΡΑΤΙΑ - 25 KILATES
Σκηνοθεσία: Πάτσι Αμέζκουα
Πρωταγωνιστούν: Φραντσέσκ Γκαρίντο, Άιντα Φολκ
Ένα δείγμα νουάρ που φανερώνει για μια ακόμη φορά πως η Ισπανία δεν είναι μόνο Πέδρο, Πενέλοπε και Χαβιέρ. Σασπένς και ειδύλλιο του περιθωρίου σε μια χειμωνιάτικη, μελαγχολική Βαρκελώνη, όπου το καλά πλεγμένο σενάριο τακτοποιείται βολικά και αταίριαστα προς την ατμόσφαιρα, γι’ αυτό και αφαιρεί την αδρεναλίνη της συνολικής εντύπωσης.
Ο Άμπελ είναι μοναχικός τύπος. Δουλειά του είναι να παίρνει πίσω «δανεικά», χρησιμοποιώντας όποια μέθοδο κρίνει κατάλληλη. Πασχίζει να κρατήσει την «απασχόλησή» του κρυφή από τον μικρό του γιο. Ψυχολογικά παραπαίει και τον κρατά ζωντανό το ασάλευτο πρόσωπό του, ιδανικό κάλυμμα για τη ζωή που κάνει. Η Κέι κλέβει αυτοκίνητα και κάνει μικροληστείες, συνήθως μαζί με τον πατέρα της, τον οποίο μαλώνει για το παραμικρό. Όλοι ανέχονται οριακά ο ένας τον άλλο και τη ζωή τους και ελπίζουν σε μια δουλειά που θα τους ξελασπώσει. Μια τσάντα γεμάτη κοσμήματα είναι ίσως ακριβώς ό,τι χρειάζονται. Βέβαια, σε μια τσάντα δεν μπορούν να ποντάρουν στα σοβαρά, κάτι που γνωρίζουμε εμείς οι απέξω. Ο Αμέζκουα, Καταλανός σκηνοθέτης με αίσθηση της πλοκής και της ατμόσφαιρας, μας βάζει μέσα σε μια ιστορία απόγνωσης και σκληρότητας. Ο Άμπελ και η Κέι μυρίζονται σαν τα σκυλιά και ερωτεύονται, συνδυάζοντας τρυφερότητα και κυνισμό - γίνεται και αυτό το οξύμωρο όταν υπάρχει ενστικτώδης αυτογνωσία. Πιάνονται από το ελάχιστο για να οδηγηθούν στο μεγάλο κόλπο, την έξοδο από τα σκατά. Η ακατανίκητη έλξη τους, με όρους του πεζοδρομίου αλλά και μια καθαρότητα σχέσης που δεν έχει αύριο, τους ενώνει σε παράτολμα σχέδια. Από το ξεκίνημα της ταινίας, ωστόσο, οι συναντήσεις γίνονται αυθαίρετα, η δράση δεν δικαιολογείται απόλυτα και κυρίως το φινάλε παραείναι μαλακό για ένα τόσο σκοτεινό, αισθηματικό νουάρ. Η μονότονη, μονοχρωματική Βαρκελώνη, που φανερώνει το γοητευτικό πρόσωπό της σπάνια στην ταινία, σαν ξέφωτο σε μια μητροπολιτική ομίχλη, είναι το μεγάλο ατού μιας ταινίας που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ της Μάλαγκα.
Σκηνοθεσία: Πάτσι Αμέζκουα
Πρωταγωνιστούν: Φραντσέσκ Γκαρίντο, Άιντα Φολκ
Ένα δείγμα νουάρ που φανερώνει για μια ακόμη φορά πως η Ισπανία δεν είναι μόνο Πέδρο, Πενέλοπε και Χαβιέρ. Σασπένς και ειδύλλιο του περιθωρίου σε μια χειμωνιάτικη, μελαγχολική Βαρκελώνη, όπου το καλά πλεγμένο σενάριο τακτοποιείται βολικά και αταίριαστα προς την ατμόσφαιρα, γι’ αυτό και αφαιρεί την αδρεναλίνη της συνολικής εντύπωσης.
Ο Άμπελ είναι μοναχικός τύπος. Δουλειά του είναι να παίρνει πίσω «δανεικά», χρησιμοποιώντας όποια μέθοδο κρίνει κατάλληλη. Πασχίζει να κρατήσει την «απασχόλησή» του κρυφή από τον μικρό του γιο. Ψυχολογικά παραπαίει και τον κρατά ζωντανό το ασάλευτο πρόσωπό του, ιδανικό κάλυμμα για τη ζωή που κάνει. Η Κέι κλέβει αυτοκίνητα και κάνει μικροληστείες, συνήθως μαζί με τον πατέρα της, τον οποίο μαλώνει για το παραμικρό. Όλοι ανέχονται οριακά ο ένας τον άλλο και τη ζωή τους και ελπίζουν σε μια δουλειά που θα τους ξελασπώσει. Μια τσάντα γεμάτη κοσμήματα είναι ίσως ακριβώς ό,τι χρειάζονται. Βέβαια, σε μια τσάντα δεν μπορούν να ποντάρουν στα σοβαρά, κάτι που γνωρίζουμε εμείς οι απέξω. Ο Αμέζκουα, Καταλανός σκηνοθέτης με αίσθηση της πλοκής και της ατμόσφαιρας, μας βάζει μέσα σε μια ιστορία απόγνωσης και σκληρότητας. Ο Άμπελ και η Κέι μυρίζονται σαν τα σκυλιά και ερωτεύονται, συνδυάζοντας τρυφερότητα και κυνισμό - γίνεται και αυτό το οξύμωρο όταν υπάρχει ενστικτώδης αυτογνωσία. Πιάνονται από το ελάχιστο για να οδηγηθούν στο μεγάλο κόλπο, την έξοδο από τα σκατά. Η ακατανίκητη έλξη τους, με όρους του πεζοδρομίου αλλά και μια καθαρότητα σχέσης που δεν έχει αύριο, τους ενώνει σε παράτολμα σχέδια. Από το ξεκίνημα της ταινίας, ωστόσο, οι συναντήσεις γίνονται αυθαίρετα, η δράση δεν δικαιολογείται απόλυτα και κυρίως το φινάλε παραείναι μαλακό για ένα τόσο σκοτεινό, αισθηματικό νουάρ. Η μονότονη, μονοχρωματική Βαρκελώνη, που φανερώνει το γοητευτικό πρόσωπό της σπάνια στην ταινία, σαν ξέφωτο σε μια μητροπολιτική ομίχλη, είναι το μεγάλο ατού μιας ταινίας που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ της Μάλαγκα.
Κυριακή 25 Ιουλίου 2010
Live & Dates
Ποιος παίζει που και πότε :
03/09 U2 @OAKA
06/09 Vaya Con Dios @ Thessaloniki
08/09 Vaya Con Dios @ Athens
08/09 Anathema @ Principal
09/9 Porcupine Tree & Anathema @ Technopolis
10/09 Porcupine Tree @ Principal
10/09 Placebo @ Theatre Gis
11/09 Placebo @Terra Vibe
14/09 Emma Shaplin @ Lykavitos
17/09 Prodigy @ Athens
17/09 autechre @ bios
18/09 Tindersticks @ Moni Lazariston
18/09 Prodigy @ Paok Stadium
19/09 Tindesticks @ Lykavitos
21/09 Archive @ Iraklio Cine Astoria
22/09 Archive @ Larisa Sports Center
23/09 Archive @ Principal
25/09 Archive @ Lykavitos
25/09 Ozzy Osbourne @ Terra Vibe
25/09 Bad Manners @ An
26/09 Archive @ Patra Ergostasio Texnis
01/10 Rene Aubry @ Principal
15/10 Peter Heppner @ Gagarin
22/10 Silvert Hoyem @ Principal
23/10 Silvert Hoyem @ Fuzz
30-31/10 Einsturzende Neubauten @ Fuzz
28/11 Sonny Rollins @ Pallas Theatre
17-18/12 Godspeed you Black Emperror @ Gagarin
03/09 U2 @OAKA
06/09 Vaya Con Dios @ Thessaloniki
08/09 Vaya Con Dios @ Athens
08/09 Anathema @ Principal
09/9 Porcupine Tree & Anathema @ Technopolis
10/09 Porcupine Tree @ Principal
10/09 Placebo @ Theatre Gis
11/09 Placebo @Terra Vibe
14/09 Emma Shaplin @ Lykavitos
17/09 Prodigy @ Athens
17/09 autechre @ bios
18/09 Tindersticks @ Moni Lazariston
18/09 Prodigy @ Paok Stadium
19/09 Tindesticks @ Lykavitos
21/09 Archive @ Iraklio Cine Astoria
22/09 Archive @ Larisa Sports Center
23/09 Archive @ Principal
25/09 Archive @ Lykavitos
25/09 Ozzy Osbourne @ Terra Vibe
25/09 Bad Manners @ An
26/09 Archive @ Patra Ergostasio Texnis
01/10 Rene Aubry @ Principal
15/10 Peter Heppner @ Gagarin
22/10 Silvert Hoyem @ Principal
23/10 Silvert Hoyem @ Fuzz
30-31/10 Einsturzende Neubauten @ Fuzz
28/11 Sonny Rollins @ Pallas Theatre
17-18/12 Godspeed you Black Emperror @ Gagarin
Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010
Καλλιεργήστε το προσωπικό σας φαρμακείο.
Καλλιεργήστε το προσωπικό σας φαρμακείο, ευκολα και απλα στο μπαλκονι σας.
Γιατί να επιμένετε στα χημικά τυποποιημένα φάρμακα, τη στιγμή που το φαρμακείο της φύσης και η παραδοσιακή ιατρική σάς προσφέρουν εναλλακτικές θεραπείες για δεκάδες παθήσεις; Με λίγη καλή διάθεση και τις κατάλληλες οδηγίες μπορείτε και εσείς να καλλιεργήσετε στη βεράντα ή ακόμα και στο περβάζι του παραθύρου σας θεραπευτικά βότανα που θα σας προσφέρουν τις «πρώτες βοήθειες» σε στιγμές ανάγκης, αλλά και διαρκείς θεραπείες για χρόνιες παθήσεις.
Γιατί να επιμένετε στα χημικά τυποποιημένα φάρμακα, τη στιγμή που το φαρμακείο της φύσης και η παραδοσιακή ιατρική σάς προσφέρουν εναλλακτικές θεραπείες για δεκάδες παθήσεις; Με λίγη καλή διάθεση και τις κατάλληλες οδηγίες μπορείτε και εσείς να καλλιεργήσετε στη βεράντα ή ακόμα και στο περβάζι του παραθύρου σας θεραπευτικά βότανα που θα σας προσφέρουν τις «πρώτες βοήθειες» σε στιγμές ανάγκης, αλλά και διαρκείς θεραπείες για χρόνιες παθήσεις.
Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010
ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΕΥΡΕΙΑΣ ΠΩΛΗΣΗΣ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΝ
Το χειρότερο αμάρτημα απέναντι στα άλλα πλάσματα γύρω μας δεν είναι το μίσος, αλλά η αδιαφορία προς αυτα. Αυτή είναι η ουσία της απανθρωπιάς...
“Τα αποτελέσματα που έχει η τιμωρία στους ανθρώπους και στα ζώα είναι η αύξηση του φόβου, η όξυνση της πονηριάς, ο έλεγχος των επιθυμιών. Η τιμωρία δαμάζει τον άνθρωπο, αλλά δεν τον κάνει καλύτερο.”
"Φ. Νίτσε"
Φόλες…
Δηλητηριασμένα ζώα στους δρόμους…
Καθημερινό πλέον φαινόμενο σε όλη την Ελλάδα…
Κανένας ένοχος.. καμία ποινή.. καμιά αλλαγή…
Η νομοθεσία είναι ξεκάθαρη..
Αλλά τι κάνουμε γι αυτό ?? ΤΙΠΟΤΑ!!
Κανείς δεν βλέπει τίποτα και κανείς δεν ξέρει τίποτα.. και το έγκλημα ενάντια στα ζώα συνεχίζεται.. ανελέητο..
Η δηλητηρίαση των ζώων είναι παράνομη…
Σύμφωνα με τον Νόμο 1197/1981 «όποιος σκοτώνει, κακοποιεί ή εγκαταλείπει ζώο θα τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι 6 μήνες ή /και με χρηματική ποινή 300€ μέχρι 1,500€»
Ο όρος «φόλα» αναφέρεται σε ένα σύνολο μεθόδων και τοξικών ουσιών που χρησιμοποιούνται για τη δηλητηρίαση κατοικίδιων και αδέσποτων ζώων. Οι φόλες συνήθως τοποθετούνται κατά τη διάρκεια της νύχτας, μέσα σε κομμάτια φαγητού που θα θελήσουν να φάνε τα ζώα. Πολλές φορές βέβαια οι δράστες αποφασίζουν να χρησιμοποιήσουν απίστευτα ισχυρά δηλητήρια τα οποία σκορπίζουν γύρω από δέντρα ή σε γωνίες σπιτιών και αρκεί μια μικρή επαφή με το ζώο για να το βλάψουν.
Κάθε χρόνο σκυλιά και γάτες πεθαίνουν με φρικτούς πόνους, δηλητηριασμένα. Η δηλητηρίαση των ζώων είναι απάνθρωπη και παράνομη. Παρόλα αυτά συνεχίζεται σε καθημερινή βάση σε ολόκληρη την χώρα.
Οι δηλητηριαστές αδιαφορούν για τον νόμο, τη δημόσια ασφάλεια και για τα ίδια τα ζώα. Αλλά και οι ιδιοκτήτες που εγκαταλείπουν τα ζώα τους ή όσοι αδιαφορούν γι’ αυτή τη βάναυση πράξη είναι συνυπεύθυνοι.
“Τα αποτελέσματα που έχει η τιμωρία στους ανθρώπους και στα ζώα είναι η αύξηση του φόβου, η όξυνση της πονηριάς, ο έλεγχος των επιθυμιών. Η τιμωρία δαμάζει τον άνθρωπο, αλλά δεν τον κάνει καλύτερο.”
"Φ. Νίτσε"
Φόλες…
Δηλητηριασμένα ζώα στους δρόμους…
Καθημερινό πλέον φαινόμενο σε όλη την Ελλάδα…
Κανένας ένοχος.. καμία ποινή.. καμιά αλλαγή…
Η νομοθεσία είναι ξεκάθαρη..
Αλλά τι κάνουμε γι αυτό ?? ΤΙΠΟΤΑ!!
Κανείς δεν βλέπει τίποτα και κανείς δεν ξέρει τίποτα.. και το έγκλημα ενάντια στα ζώα συνεχίζεται.. ανελέητο..
Η δηλητηρίαση των ζώων είναι παράνομη…
Σύμφωνα με τον Νόμο 1197/1981 «όποιος σκοτώνει, κακοποιεί ή εγκαταλείπει ζώο θα τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι 6 μήνες ή /και με χρηματική ποινή 300€ μέχρι 1,500€»
Ο όρος «φόλα» αναφέρεται σε ένα σύνολο μεθόδων και τοξικών ουσιών που χρησιμοποιούνται για τη δηλητηρίαση κατοικίδιων και αδέσποτων ζώων. Οι φόλες συνήθως τοποθετούνται κατά τη διάρκεια της νύχτας, μέσα σε κομμάτια φαγητού που θα θελήσουν να φάνε τα ζώα. Πολλές φορές βέβαια οι δράστες αποφασίζουν να χρησιμοποιήσουν απίστευτα ισχυρά δηλητήρια τα οποία σκορπίζουν γύρω από δέντρα ή σε γωνίες σπιτιών και αρκεί μια μικρή επαφή με το ζώο για να το βλάψουν.
Κάθε χρόνο σκυλιά και γάτες πεθαίνουν με φρικτούς πόνους, δηλητηριασμένα. Η δηλητηρίαση των ζώων είναι απάνθρωπη και παράνομη. Παρόλα αυτά συνεχίζεται σε καθημερινή βάση σε ολόκληρη την χώρα.
Οι δηλητηριαστές αδιαφορούν για τον νόμο, τη δημόσια ασφάλεια και για τα ίδια τα ζώα. Αλλά και οι ιδιοκτήτες που εγκαταλείπουν τα ζώα τους ή όσοι αδιαφορούν γι’ αυτή τη βάναυση πράξη είναι συνυπεύθυνοι.
Νερακι στα Αδεσποτα...ΒΑΛΕ ΕΝΑ ΜΠΟΛΑΚΙ ΜΕ ΝΕΡΟ εξω απο την εισοδο του σπιτιου σου . . .
ΑΝ ΥΠΟΦΕΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΖΕΣΤΕΣ...
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΙ ΤΡΑΒΑΝΕ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝΕ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΟΥΤΕ ΝΕΡΑΚΙ...
ΓΙ ΑΥΤΟ ΒΓΑΛΤΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ ΜΠΟΛΑΚΙΑ ΜΕ ΝΕΡΟ
ΝΑ ΤΑ ΑΝΑΚΟΥΦIΣΟΥΜΕ ΛΙΓΟ...
(ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΙΑΝΕΙ Η ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΥΤΑΒΙ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ... Η' ΠΕΤΥΧΑΙΝΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΚΟΤΩΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ...)
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΙ ΤΡΑΒΑΝΕ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝΕ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΟΥΤΕ ΝΕΡΑΚΙ...
ΓΙ ΑΥΤΟ ΒΓΑΛΤΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ ΜΠΟΛΑΚΙΑ ΜΕ ΝΕΡΟ
ΝΑ ΤΑ ΑΝΑΚΟΥΦIΣΟΥΜΕ ΛΙΓΟ...
(ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΙΑΝΕΙ Η ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΥΤΑΒΙ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ... Η' ΠΕΤΥΧΑΙΝΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΚΟΤΩΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ...)
Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010
Τι έκανε αυτό το ζώο για να αξίζει αυτό το θάνατο?
Αγνωστο πώς βρέθηκε εκεί, το σωματάκι του είναι ακόμα δεμένο.Σκουριασμένο το κολλάρο από το χρόνο, σε κατάσταση αποσύνθεσης το κορμί του και ένα σπιτάκι - ερείπιο που κάποτε ήταν το καταφύγιο του.
Δίπλα σε μπάζα, σε ερημική περιοχή στον Αγιο Στέφανο...γιατί? Δεμένο από το λουρί που τόσοι συνηθίζουν να χρησιμοποιούν για να καθηλώνουν τα ζώα τους επί ώρες στους κήπους, στα κτήματα ή στα γκαράζ τους. Γιατί? Για να ναι..φύλακες.
Ετσι κ αυτός έμεινε αιώνιος φύλακας κάποιου που μάλλον δεν τον αγάπησε ποτέ...Τον έδεσαν εκεί για να πεθάνει γιατί έκανε καμία αταξία ? Τους πέθανε και πήγαν και τον πέταξαν εκεί αντί να τον θάψουν όπως του αξίζει? Τον ξέχασαν???
Κανείς δεν θα μάθει. Για άλλη μια φορά ένα πονεμένο τετράποδο πεθαίνει με άσχημο τρόπο και βρίσκει δυστυχώς την γαλήνη στον άλλο κόσμο. Γιατί σε αυτόν τον κόσμο, στην Ελλάδα μας, κανέναν ζωο δεν θα βρει την γαλήνη όσο υπάρχουν ανώμαλοι που τα κακοποιούν και μένουν ατιμώρητοι από την πολιτεία.
Πέμπτη 13 Μαΐου 2010
to Soundtrack της Άνοιξης (part.2)
Αφού λοιπόν νιώσατε την άνοιξη στο πετσί σας και oi αλλεργίες βαράνε κόκκινο , νιώστε ακόμα περισσότερη μουσική μέσα σας ...
1. Serafeim Tsotsonis - Wood street
2. Zeb - Nafas
3. The Streets - It's too late
4. Dj Cam - You hear people say (bonjour mr. studer mix)
5. Mo' Horizons - Tu Fiesta Personal (TM Juke Remix)
by Fructis
1. Serafeim Tsotsonis - Wood street
2. Zeb - Nafas
3. The Streets - It's too late
4. Dj Cam - You hear people say (bonjour mr. studer mix)
5. Mo' Horizons - Tu Fiesta Personal (TM Juke Remix)
by Fructis
Τετάρτη 12 Μαΐου 2010
Στιγμές σπάνιας ευαισθησίας…
Την εβδομάδα που πέρασε, παρατηρήσαμε όλοι έναν πόλεμο…διαφορετικό. Έναν πόλεμο που πλησιάζει και θα αντικατοπτρίζει την απόλυτη εξαθλίωση του ανθρώπινου είδους. Είχα, και εξακολουθώ να έχω ,την αίσθηση πως θα ζήσουμε στιγμές που θα επιβεβαιώνουν την ύπαρξη των βάρβαρων ενστίκτων ενός «γεννητικού λάθους» το οποίο η επιστήμη ονόμασε «άνθρωπο». Δεν πέρασαν παρά λίγες μόνο ημέρες κι άρχισαν τα πρώτα γεγονότα.
Πάγωσε κυριολεκτικά όλη η Ελλάδα στην μετάδοση, από τους τηλεοπτικούς σταθμούς, της είδησης του θανάτου των τριών συνανθρώπων μας. Σε λίγα λεπτά άρχισαν να μεταδίδονται λεπτομέρειες που γίνονταν όλο και πιο ανατριχιαστικές. Οι λέξεις έβγαιναν βαριές. Η πρώτη σκέψη που έκανα ήταν, «ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω, μακάρι το θέμα να το σεβαστούν οι τηλεοράσεις». Πέρασαν οι πρώτες ώρες. Οι ώρες του ξαφνιάσματος, της αμηχανίας.
Μετά το αρχικό μούδιασμα, τα μοτέρ της μαχόμενης δημοσιογραφίας πήραν μπροστά. Σχηματίστηκε, λοιπόν, και πάλι το γνωστό σμήνος κορακιών πάνω από το «ρέον αίμα» των ημερών.
Τα περισσότερα από τα μαύρα πουλιά, τα πουλιά της δυστυχίας, έμειναν παραδόξως ψηλά αυτή τη φορά, δείχνοντας μια πρωτοφανή για το ήθος τους διστακτικότητα.
Ένα όμως από αυτά ξεχώρισε. Εφόρμησε με ιλιγγιώδη ταχύτητα και δεν χρειάστηκε πολύ χρόνο για να χώσει τα νύχια του στη ζεστή σάρκα. Δεν ξέρω αν το έχει σκεφτεί κάποια σχολή δημοσιογραφίας, αλλά νομίζω πως η συγκεκριμένη μέθοδος θα πρέπει να αποτελέσει βασική ενότητα στη διδασκόμενη ύλη των εν λόγω σχολών. Στήνεται, λοιπόν, έξω από το σπίτι ενός εκ των αδικοχαμένων και με μοναδική τόλμη εξομολογούσε κάθε έναν που έβγαινε από αυτό. «Τι σας είπε η χαροκαμένη μάνα;» ρωτούσε με ειλικρινές ενδιαφέρον, ενώ ήταν έκδηλο πως μέσα της σπάραζε. Ήταν τόση η πίκρα της για έναν τόσο άδικο χαμό…
Η κατάσταση της μάνας απερίγραπτη. Προσπαθούσε να καταλάβει η δόλια τους λόγους που έχασε το παιδί της.
Τα δαιμόνια της πληροφόρησης, όμως, ήταν εκεί. Και, όπως είχαν χρέος, έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να την πληροφορήσουν. Αυτό, άλλωστε, δεν είναι και η πεμπτουσία του δημοσιογραφικού λειτουργήματος;
Το φοβερό, όμως, με το μέγιστο αυτό τούβλο του δημοσιογραφικού οικοδομήματος, ήταν ότι το βασικό της επιχείρημα ήταν το εξής: «κι εγώ σας μιλάω σαν μάνα».
Άραγε, την συγκεκριμένη μάνα που δέχτηκε ένα τέτοιο χτύπημα, και στην τραγικότερη στιγμή της ζωής της βλέπει τα τηλεοπτικά συνεργεία στο κατώφλι του σπιτιού της, τη σκέφτηκε;
Ένας ίερέας, που τυχαίνει να είναι γείτονας της τραγικής οικογένειας, βγαίνει από το σπίτι του. Φυσικά βρίσκεται αντιμέτωπος με το μικρόφωνο της δαιμόνιας δημοσιογράφου. «Μάθατε κάτι; Μιλήσατε με την μάνα;» τον ρωτάει. «Πιστεύω ότι πονάει πολύ»(!) απαντάει εκείνος. «Πότε θα γίνει η κηδεία;» συνεχίζει η μαχητική ρεπόρτερ αντιλαμβανόμενη ότι μπροστά της βρίσκεται μια κορυφαία δημοσιογραφική στιγμή. «Δεν γνωρίζω ακριβώς…» ψελλίζει ο παππάς. «Θα γίνει στην ενορία σας;» συνεχίζεται η πολιορκία από την Μεγάλη Κυρία της δημοσιογραφίας(πρέπει κάποτε να μάθουμε σε αυτόν τον τόπο να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους). «Ναι, εδώ θα γίνει»…επιβεβαιώνει ο συνομιλητής της. Είναι η μεγάλη στιγμή του θριάμβου.
«Αποδεικνύεται ότι είχαμε σωστή πληροφόρηση» λέει με δικαιολογημένη υπερηφάνεια.
Σπάνια, στην εποχή μας, συνδυάζεται τόσο αρμονικά η ευαισθησία, η ανθρωπιά και η έρευνα…
"αγριανός"
Πάγωσε κυριολεκτικά όλη η Ελλάδα στην μετάδοση, από τους τηλεοπτικούς σταθμούς, της είδησης του θανάτου των τριών συνανθρώπων μας. Σε λίγα λεπτά άρχισαν να μεταδίδονται λεπτομέρειες που γίνονταν όλο και πιο ανατριχιαστικές. Οι λέξεις έβγαιναν βαριές. Η πρώτη σκέψη που έκανα ήταν, «ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω, μακάρι το θέμα να το σεβαστούν οι τηλεοράσεις». Πέρασαν οι πρώτες ώρες. Οι ώρες του ξαφνιάσματος, της αμηχανίας.
Μετά το αρχικό μούδιασμα, τα μοτέρ της μαχόμενης δημοσιογραφίας πήραν μπροστά. Σχηματίστηκε, λοιπόν, και πάλι το γνωστό σμήνος κορακιών πάνω από το «ρέον αίμα» των ημερών.
Τα περισσότερα από τα μαύρα πουλιά, τα πουλιά της δυστυχίας, έμειναν παραδόξως ψηλά αυτή τη φορά, δείχνοντας μια πρωτοφανή για το ήθος τους διστακτικότητα.
Ένα όμως από αυτά ξεχώρισε. Εφόρμησε με ιλιγγιώδη ταχύτητα και δεν χρειάστηκε πολύ χρόνο για να χώσει τα νύχια του στη ζεστή σάρκα. Δεν ξέρω αν το έχει σκεφτεί κάποια σχολή δημοσιογραφίας, αλλά νομίζω πως η συγκεκριμένη μέθοδος θα πρέπει να αποτελέσει βασική ενότητα στη διδασκόμενη ύλη των εν λόγω σχολών. Στήνεται, λοιπόν, έξω από το σπίτι ενός εκ των αδικοχαμένων και με μοναδική τόλμη εξομολογούσε κάθε έναν που έβγαινε από αυτό. «Τι σας είπε η χαροκαμένη μάνα;» ρωτούσε με ειλικρινές ενδιαφέρον, ενώ ήταν έκδηλο πως μέσα της σπάραζε. Ήταν τόση η πίκρα της για έναν τόσο άδικο χαμό…
Η κατάσταση της μάνας απερίγραπτη. Προσπαθούσε να καταλάβει η δόλια τους λόγους που έχασε το παιδί της.
Τα δαιμόνια της πληροφόρησης, όμως, ήταν εκεί. Και, όπως είχαν χρέος, έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να την πληροφορήσουν. Αυτό, άλλωστε, δεν είναι και η πεμπτουσία του δημοσιογραφικού λειτουργήματος;
Το φοβερό, όμως, με το μέγιστο αυτό τούβλο του δημοσιογραφικού οικοδομήματος, ήταν ότι το βασικό της επιχείρημα ήταν το εξής: «κι εγώ σας μιλάω σαν μάνα».
Άραγε, την συγκεκριμένη μάνα που δέχτηκε ένα τέτοιο χτύπημα, και στην τραγικότερη στιγμή της ζωής της βλέπει τα τηλεοπτικά συνεργεία στο κατώφλι του σπιτιού της, τη σκέφτηκε;
Ένας ίερέας, που τυχαίνει να είναι γείτονας της τραγικής οικογένειας, βγαίνει από το σπίτι του. Φυσικά βρίσκεται αντιμέτωπος με το μικρόφωνο της δαιμόνιας δημοσιογράφου. «Μάθατε κάτι; Μιλήσατε με την μάνα;» τον ρωτάει. «Πιστεύω ότι πονάει πολύ»(!) απαντάει εκείνος. «Πότε θα γίνει η κηδεία;» συνεχίζει η μαχητική ρεπόρτερ αντιλαμβανόμενη ότι μπροστά της βρίσκεται μια κορυφαία δημοσιογραφική στιγμή. «Δεν γνωρίζω ακριβώς…» ψελλίζει ο παππάς. «Θα γίνει στην ενορία σας;» συνεχίζεται η πολιορκία από την Μεγάλη Κυρία της δημοσιογραφίας(πρέπει κάποτε να μάθουμε σε αυτόν τον τόπο να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους). «Ναι, εδώ θα γίνει»…επιβεβαιώνει ο συνομιλητής της. Είναι η μεγάλη στιγμή του θριάμβου.
«Αποδεικνύεται ότι είχαμε σωστή πληροφόρηση» λέει με δικαιολογημένη υπερηφάνεια.
Σπάνια, στην εποχή μας, συνδυάζεται τόσο αρμονικά η ευαισθησία, η ανθρωπιά και η έρευνα…
"αγριανός"
Κυριακή 14 Μαρτίου 2010
Έκαστος εφ' ω ετάφη
Έκαστος εφ' ω ετ'αφη! Δε νιώθω κανέναν οίκτο, δε χαραμίζω κανένα ψίχουλο λύπης για τις αγορές που καταρρέουν, τα golden boys που θρηνούν, τους συνετούς συνταξιούχους που πήγαν να επενδύσουν οικονομίες μιας ζωής σε ληστρικές χρηματιστηριακές μηχανές. Με νοιάζει μονό το αίμα μου, η αγέλη μου, οι φίλοι μου. Τέτοιοι είμαστε όλοι μας, αδιάφοροι και ανάλγητοι.
Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010
Ψάξε & μάθε : " Scrap - Club "
Σπάσε το πληντύριο, ρήμαξε την κουζίνα, βανδάλισε την τηλεόραση. Το λονδρέζικο project "Scrap Club" παίζει με την υπερκατανάλωση, τον βανδαλισμό, την αρνητική ενέργεια και την σωματική ανακούφιση. Ψάξε, μάθε, πάρε μέρος!
Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010
Κινηματογραφική Πρόταση
Eternal Sunshine of the Spotless Mind (2004)
Jim Carrey, Kate Winslet, Gerry Robert Byrne, Elijah Wood
Jim Carrey, Kate Winslet, Gerry Robert Byrne, Elijah Wood
Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010
To Soundtrack της Άνοιξης
Έξω μύριζει άνοιξη! Ας ακούγεται και σαν άνοιξη...
1. Orbient - Heartclipping
2. Kerogen - Hope
3. Cayetano - After all (it's bossa)
4. Nikko Patrelakis - Roam
5. The Last Shadow Puppets - Standing next to me
1. Orbient - Heartclipping
2. Kerogen - Hope
3. Cayetano - After all (it's bossa)
4. Nikko Patrelakis - Roam
5. The Last Shadow Puppets - Standing next to me
Μάρτιος 2010
" Ο Μάρτιος που ήρθε δε θα ξανακάνει μόνο τις μυγδαλιές ν'ανθίσουν και φέτος, αλλά θα προκαλέσει μια εαρινή ευδαιμονική ανάπτυξη του ΑΕΠ. Η επερχόμενη Γιουροβίζιον, ο μεγάλος αριθμός των υποψήφιων εισακτέων επιστημόνων στα κάμπους του "Χ-Factor" και του "Next Top Model", μα προπάντων η νέα κολεξιόν του Κοτέντου, που επηρεασμένος από το Σινικό Τείχος θα προτάξει επιστροφή στο στιλ Μάο, θα δώσουν τρανή απάντηση πως η χώρα μας δεν ξαναγύρίζει πίσω. Ζήτω η πατρίς, ζήτω το έθνος !"
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)